In Niet gecategoriseerd, Sustainability23 januari 20235 Minuten

Zeeland energieland – Er wordt flink gewerkt aan vergroening

Windmolen

Zeeland: land met een zee aan mogelijkheden. Want ondanks de problemen die er zijn op economisch gebied, liggen er ook veel kansen. Nederland wil in 2040 CO2-neutraal elektriciteit produceren.

In het havengebied North Sea Port op de Axelse vlakte bij Terneuzen, verrijst de komende jaren een groene waterstoffabriek van 25 megawatt, die jaarlijks rond de 4 miljoen kilo groene waterstof zal produceren. Het kabinet wil twee nieuwe kerncentrales bouwen, bij voorkeur in Borssele, en de bestaande kerncentrale daar langer openhouden. Dit betekent ook dat de tijdelijke opslag van kernafval vergroot zal worden. De reactoren gaan ongeveer 24 terrawattuur (TWh) aan elektriciteit produceren. Dit alleen al is ongeveer 10 tot 13% van het totale energieaanbod in 2035.

Dan worden de windmolenparken Borssele 1 en 2, nu al het op één na grootste windmolenpark op zee ter wereld, uitgebreid met Borssele 3 en 4, waarmee in 2030 wordt voorzien in 40 procent van de totale Nederlandse elektriciteitsvraag. Dit betekent dat vanaf 2040 al meer dan 50% van de totale energieproductie zal worden geleverd door Zeeland en dat Zeeland voorop loopt in de offshore windenergie.

Daarbij hebben we het nog niet gehad over de experimenten op het gebied van getijdenenergie, waarin de Oosterscheldekering wellicht een rol kan spelen, de restwarmte die wordt geleverd door de fabrieken en de zonne-energieprojecten, waarbij wij ons afvragen waarom die lelijke panelen liggen op kostbare landbouwgrond en niet op het enorme arsenaal aan platte en schuine daken dat Zeeland rijk is. De wens van de Gasunie is om in de Braakmanhaven een drijvende LPG-gasterminal aan te leggen.

De stijgende zeespiegel, dalende bodem en klimaatverandering leveren serieuze bedreigingen, maar ook kansen voor ondernemers. Er zullen de komende 50 jaar enorme infrastructurele werken moeten worden uitgevoerd. We leven in een unieke kwetsbare delta, waar natuur en menselijke activiteit moeten samengaan. Niet iedereen vindt dat de vernieuwingen de omgeving verfraaien: kijk maar eens naar de 380 KV- hoogspanningsverbinding die een spoor door Zeeland trekt en de vele windturbines die niet alleen aan de horizon te zien zijn. Omdat de mogelijkheid om elektriciteit te transporteren tussen Nederland en België vergroot moet worden, is bij Rilland een koppelstation gebouwd. Het zijn aantastingen van het mooie idyllische Zeeland, zoals we het kennen en zoals we ervan zijn gaan houden.

Ideeën om de IJzeren Rijn te activeren, de spoorlijn die loopt vanaf Zeeuws-Vlaanderen naar het Ruhrgebied, geven het havengebied Vlissingen-Terneuzen, samen met Gent en Zeebrugge, een nieuw achterland. Sinds 1992 is het gedeelte tussen Roermond en Dalheim gesloten, maar de drie landen onderhandelen over een reactivering. Hoe gaan we uit deze grote ontwikkelingen de kansen halen waar Zeeland en de Zeeuwen beter van worden? Dat er nieuwe kansen komen voor werkgelegenheid, is buiten kijf. Daarnaast is toerisme meer in trek: kijk alleen al naar de groei van het aantal hotels in Goes. Dat er spanningen zullen ontstaan tussen voor- en tegenstanders, hoort bij het veranderingsproces dat we zullen moeten doorlopen. Maar kansen, die liggen er wel degelijk. Denken we bijvoorbeeld aan de mogelijke opleidingsmogelijkheden en specialisaties die het mbo, hbo en universitair onderwijs kunnen bieden om te voldoen aan de grote veranderopgave van de komende decennia. Daarbij zijn in het verleden al pogingen ondernomen om samen te werken met de Technische universiteiten van Eindhoven en Delft. We zouden in Zeeland een energie-expertisecentrum kunnen ontwikkelen waarmee we alle deltagebieden ter wereld kunnen voorzien van kennis en kunde om de problemen, waar we mee worden geconfronteerd, te helpen op te lossen.

De vraag is hoe de politiek de nieuwe ontwikkelingen zorgvuldig kan uitonderhandelen, zodat deze ons welvaart brengen. Elke nieuwe ontwikkeling vraagt politieke balanceerkunst. En al lijkt het fantastisch: de mogelijkheden om de welvaart in Zeeland te ontwikkelen zijn er volop.

Auteur: Ad van Heijs
Foto: Freepik

Dit bericht delen